İnsanlar fiziksel ya da duygusal istismar, madde bağımlılığı ya da bunlara şahit olmak gibi yüksek seviyedeki sıkıntılardan dolayı kendilerini stresli hissettiklerinde, olumsuz bu deneyimlerden geri adım atmak, sinirlerini geçirmek ve sinir sistemlerini sakinleştirmek için çok zorlanırlar. Bu gibi durumlar ergenlik döneminde gerçekleştiğinde, akranların etkisi arttıkça ve gençler kendiliğinden gelişen bir benlik duygusunun zorluklarıyla başa çıkmaya çalıştıkça stres çok daha zor olabilmektedir. Neyse ki, eğitimcilerin stres konusundaki problemler karşısında kendi uygulamaları, günlük çalışmaları vb. katkıda bulunabilecekleri bazı duygu düzenleme/yönlendirme stratejileri vardır. Bu da öğrencilerin ikilemlerini ve seçimler konusunda yaşadığı stresi birazcık duraklatmasına ve yansıtmasına yardımcı olur. Bu aktiviteler, öğrencilerin aşırı derecede heyecanlı veya düzensiz olduğu anda  uygulanmamalıdır. Bunlar önleyici ve yansıtıcıdır.

Akranların Benzer Tecrübeleri Olduğunu Görmek

Yetişkinleri, genç öğrencilerin olumsuz duyguları ve deneyimleri düzenlemelerine yardımcı olan, bir başka ifade ile rehberlik eden veya onları düşünen insanlar olarak görebiliriz. Ancak akranların birbirlerine nasıl yardımcı olabileceği konusunda öğrencileri eğitirsek akran öğrenciler birbirlerine daha çok yardımcı olabilir. Okullarda, öğrencilerin arkadaşlarından birinin kendisi gibi sıkıntı yaşadığını öğrenince şaşırdıkları durumlara birçok kez karşılaşılabilir. Bu anları okullarımız ve sınıflarımızda işbirliği yapmak için kullanabiliriz.

Sabah ilk derste öğrencilerin ortak olan özelliklerini gösterecek bir soruyla başlanabilir. Soruların bu sorunun tartışılması sağlanır. “İki gözünüzün (ya da iki başparmağın ya da saçın) kaç tane var?” gibi gülünç bir soruyla başlayabilirsiniz. Öğrenciler güldürebilirler, ancak bu, onları evlerine, ortak noktaları olan durumlara götürecektir.

Daha sonra daha fazla karmaşık sorulara geçebilirsiniz: Kaçınız bir kemiği kırdınız? Kaçınız daha önce korktunuz? Kaçınız hiç kahvaltı yemediniz? Akşam yemeği yemeyen var mı?(“Teaching Students How to Deal With Stress”, 2018)

Yıllar geçtikçe ve öğrenciler birbirleriyle güven kazandıkça, sorular daha da derinleşebilir: Ebeveynlerinizle veya erkek kardeşlerinizle ne kadar korkutucu bir şey yaşadınız? Hastanede ailenizden kaç kişi bir yaralanma veya hastalık geçirdi? Kaçınız sevdiği, önemsediği birinin ölümü olayını yaşadı?

İnsanların birçoğu bu durumlardan bazılarını deneyimlemiş olabilir. Bu tür deneyimleri, kendilerine sakladığında, bunlar karşı konulamaz hissedilmesine, insanların aklında daha çok yer kaplamasına, düşünülen tek şey, sahip olunan olumsuz deneyimler ve problemler haline gelir. Eğer başkalarının da bu şeyleri deneyimlediği görülürse, bu insanlar için diğerleri ile anlaşmasına yardımcı olabilir.

Öğretmen Müdahalesi İçin Bir Çerçeve

Bir öğrenci rahatsız edilmeye, sinirlendirilmeye veya üzülmeye başladığında, öğretmenler, öfke ya da üzüntüyle ilgili etkili konuşma ya da endişeleri veya zorlukları paylaşma becerilerini geçersiz kılan, geri dönüşü olmayan bir noktaya ulaşmamışlarsa, öğrencileriyle birlikte yaşanan durumu düzenlemeye çalışabilirler. Ergenlerin okullarına ve sınıflarına önemli sıkıntılar getirmeleri durumunda; yaşadıklarını dinlenmeleri, hafifçe soruşturmaları ve olası çözümleri ve iyileştirilmiş sonuçları paylaşmaları için genellikle güvendikleri bir yetişkine ihtiyaçları vardır. Yetişkinler aşağıdaki sorularla onların yaşadıklarını anlamaya ve öğrencilerin sorunları çözebilmelerine, stresle başa çıkmalarına yardımcı olabilirler:

• Şu anda ihtiyacın olan, aklını ve hislerini kolaylaştıracak bir şey var mı?
• Bunları sözcüklerle anlatmaktan başka bir yolu var mı? Kâğıt, kalemim ve boya kalemim var ya da biraz kil ile anlatmaya çalışabilirsin.
• Şu anda ihtiyacınız olan üç veya dört kişiyi listeleyebilseydiniz, kim olurdu? Size nasıl yardımcı olurlar?
• Okulda, kendinizi biraz daha iyi hissedinceye kadar dinlenebileceğiniz güvenli bir yer var mı?
• Okulda sizi rahatlatacak herhangi bir eşya vb. şeyler var mı?
• Hazır olduğunuzda, burada olduğumu bilmeni istiyorum, dinlemeye hazırım.

İyilik Bahçesi

Bir metaforu temel alan ve öğrencilerin zihin ve duygularının gelişimine odaklanan bu stratejide, bir sabah buluşmasına bir buket çiçek ve çeşitli meyve ve sebze getirerek başlanır. Bir sınıf olarak, benzer ve farklı olduklarını ve gelişmeleri ve gelişmeleri için neler yaptıklarını tartışılır. Daha sonra öğrencilerin zihinsel ve duygusal gelişimi ile bir bahçenin gelişmesi arasında bağlantı kurulur. Örnek sorular şunlar olabilir: Bu meyvelerin, sebzelerin veya çiçeklerin her birini benzersiz kılan nedir? Bu bitkileri  hangi maddeleri ve ortamları büyütmesi gerekir? Bu içeriklerden herhangi biri kendinizin zihinsel ve duygusal gelişimi için aynı mıdır?  Güneş ışığın ne olurdu? Zihinsel ve duygusal sağlığınız için suya benzer malzeme veya araç ne olurdu?

Fikrinizi veya bahçenizi bir bahçe olarak düşünürseniz, koruyucu bir çitiniz var mı? Sizi güvenli ve rahat tutan sınırlarınız, rutinleriniz ve yapılarınız var mı?

Bu strateji öğrencilerin kendi duygularını analiz etmelerine ve yaşamlarında hangi insanların, yerlerin ve deneyimlerin kendi yararı için gereken besin olarak hareket ettiklerini fark etmelerine yardımcı olmada yararlı olabilir.

https://www.edutopia.org/article/teaching-students-how-deal-stress